ἀκούγοντας κάποιους τυφλοὺς νὰ μιλοῦν γιὰ τὸ φῶς ποὺ δὲν ἒχουν, ἒνοιωσα γιὰ λίγο πιὸ τυφλὸς ἀπ᾽ αὔτούς. μὴ ἒχοντας τὴν -δεδομένη γιὰ τοὺς πολλούς- ὃραση, ἒχουν δεῖ τὴν ἀξία της μὲ τέτοιο πάθος ποὺ εἶναι δύσκολο γιὰ τοὺς "βλέποντες" νὰ ἀποκτήσουμε. ὁ τρόπος τους, ἀπλοϊκὸς ἲσως στὰ δικά μας αὐτιὰ καὶ μάτια, εἶναι γεμάτος σιγουριὰ, καλοσύνη καὶ ὁμορφιά. ἔχοντας τὴν ἔλλειψη τῆς βασικότερης τῶν αἰσθήσεων, ζοῦν μ᾽ἕνα τρόπο ὅπου τὸ γνωστικὸ τους πεδίο εἶναι σίγουρα περιορισμένο. ὅντας στὸ περιθώριο τοῦ κυριότερου τρόπου πρόσληψης τῆς γνώσης ἔχουν βρεθεῖ καὶ στὸ περιθώριο τῆς κοινωνίας. στὴν πραγματικότητα ὅμως ἔχουν ἀναπτύξει μία αἴσθηση τῶν νοητῶν ἀλλὰ καὶ ὑλικῶν πραγμάτων ποὺ θὰ ἔπρεπε μάλλον νὰ ζηλεύουμε. ἡ ἐσωτερικὴ πληρότητα ποὺ ἐκφράζουν μὲ τὸν λόγο τους μὲ ὁδηγεῖ νὰ νοιώσω ὅτι στοχεύουν στὴν οὐσία τοῦ βίου μέσα ἀπὸ ἕνα δρόμο πιὸ ξεκάθαρο ἀπὸ τὸν δικὸ μου καὶ πολλῶν ἄλλων…
μπορεῖ νὰ δείχνει παράδοξη στὸ χῶρο τῆς εἰκαστικῆς ἔκφρασης ἡ ἀναφορὰ στὴν ἐμπειρία τῶν τυφλῶν ἀλλὰ πιστεύω ὅτι αὐτὴ εἶναι μόνο μία πρώτη ἐντύπωση. κανεῖς βέβαια δὲν μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ σὲ αὐτοὺς τὴ δυνατότητα τῆς κατάκτησης τῆς σοφίας. πολλὰ εἶναι ἂλλωστε τὰ παραδείγματα "ἀδυνάμων" ποὺ ἔχουν γίνει διδάσκοντες γιὰ τοὺς ἱκανούς. μέσα σ᾽αὐτὸ τὸ συσχετισμὸ θέλω νὰ φέρω καὶ τὴ δικὴ μου εἰκαστικὴ ἐμπειρία ποὺ ζητάει ταυτόχρονα τὸ ταπεινὸ καὶ τὸ μεγάλο. εἶχα τὴν τύχη νὰ βρεθῶ κοντὰ σὲ δασκάλους ποὺ θεωροὺν καίριο ὄχι τὸ φαίνεσθαι ἀλλὰ τὴν πορεῖα πρὸς τὸ εἶναι. αὐτὸ βέβαια δὲν μαθαίνεται εὒκολα καὶ γρήγορα. εἶναι ὅμως ἡ απόφαση γι᾽ αὐτὴ τὴν πορεῖα καὶ τὸ στοίχημα ποὺ τίθεται στὴ συνέχεια γιὰ νὰ μείνει κανεῖς σταθερὸς καὶ πείσμων σὲ αὐτὸ τὸν δρόμο. εἶναι ὅλα αὐτά, τὰ μικρὰ καὶ τὰ ὑψηλά, ποὺ εἶχα τὴν εὐτυχία νὰ γευθῶ σὲ ἀνθισμένους κήπους καὶ δὲν θέλω καὶ δὲν μπορῶ νὰ ἀφήσω στὴ λήθη.
σημαδεύτηκαν ἔτσι οἱ φωτογραφικὲς μου ἀποτυπώσεις ἀπὸ μία ἐλπίδα ἀνάστασης. "ζῶντας σὲ δύσκολη ἀλλὰ ὡραῖα ἐποχή", ἀγωνίζομαι νὰ ἱσσοροπήσω ἀνάμεσα στὴν ὁρμὴ τοῦ νέου καὶ τὴ βεβαιότητα τοῦ παλαιοῦ. ἔχοντας στὰ χέρια ἕνα μέσο ποὺ βρίσκεται στὴν αἰχμὴ τὼν τεχνολογικῶν νεωτερισμῶν ἐλπίζω νὰ κατορθώνω μὲ τὰ ἔργα τοῦ ὁπτικοῦ λόγου νὰ συνταιριάζω τὰ ἀντίθετα καὶ νὰ γίνομαι λογικὸς καὶ οὐσιώδης. τὸ στοίχημα θὰ κερδιθεῖ μόνο ὅταν βρεθῶ κι ἐγὼ καὶ σταθερὸς καὶ πείσμων στὴν ἀπόφαση ποὺ φωτίζει τὸ σκοτάδι ποὺ μοιραζόμαστε. τυφλοὶ καὶ μή!
(γράφτηκε τὸ 2005 γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὴν αἴτηση ἐγγραφῆς στὸ ΕΕΤΕ)
